ESCRITORES GALEGOS

PERO DA PONTE (s. XIII)
Vida
De orixe galega e escudeiro de profesión, foi un poeta medieval.
Estivo activo nos reinados de Fernando III e Alfonso X.
Obra
É autor de 53 textos:
7 cantigas de amor
7 cantigas de amigo
23 cantigas de escarnio
3 sátiras literarias
1 pranto burlesco
4 serventesios morais
2 elogios
4 prantos
1 tenzón
1 partimén.

MACÍAS (s. XV)
Vida
Naceu en Padrón (A Coruña) e morreu en Arjonilla (Jaén) en 1434.
Parece que estivo ó servicio dalgún nobre como trobador e escudeiro. Foi o último gran poeta medieval que escribiu en lingua galega. Pertenceu a chamada escola galaico-castelá, non foi tan coñecido pola extensión das súas obras, senon polas lendas dos seus amores alimentadas polos seus versos e diversas historias.
Morreu tráxicamente según contan a tradición a mans dun nobre por ciumes.
O certo é que os seus versos están recollidos no Cancioneiro de Juan Alfonso de Baena e doutros cancioneiros e fan referencias sobre eles os poetas do s. XV dende o Marqués de Santillana ata Juan de Mena.
A partir do século de Ouro convérsese nun motivo literario tanto na comedia de López de Vega (“Porfiar hasta morir”) ou no drama do Romántico como o de Mariano José de Larra (“Macías”).
Obra
Atribuenselle 21 Cantigas recollidas no Cancioneiro de Baena.

JUAN RODRÍGUEZ DO PADRÓN (s. XV)
Vida
Poeta nado en Padrón (A Coruña).
Pouco se sabe da vida deste poeta, a súa orixe non está clara. Pódese situar de poeta entre o 1420 e 1430 e decir no reinado de Juan II.
Obra
Considerado un dos escritores máis representativos da novela sentimental.
A súa obra “Siervo libre de amor” constitue un excelente exempro de aplicar os esquemas do camiño ou peregrinaxe amorosa. A dificultade do amante para reunirse coa amada apoiase nas novelas de cabaleiros que a súa vez, trasladarán de tópicos literarios a mística.
Outra obra é “Trionfo de las donas” onde cuestiona a vision do escritor italiano Boccaccio sobre as mulleres, a quen acusa de romper as regras do amor cortés.
Entre os seus textos poéticos figuran:
“Diez mandamientos de amor”
“Los siete gozos de amor”.