jueves, 26 de noviembre de 2009

RECEITA

COELLO Ó CHOCOLATE

Ingredientes:

1 coello cortado en octavos

1 cebola

1 copiña de brandy

50 gr. de chocolate

Elaboración:

1._ Limpa e pica finamente a cebola e corta os tomates.

2._ Quenta o aceite nunha cazola e dora os anacos de coello, salpimentaos. Incorpora a cebola e os tomates e deixa sofreír.

3._ Engádelle o brandy e tapa. Deixa cocer a lume lento durante unha hora.

4._ Engade o chocolate fundido e continua cinco min. máis a cocción.

5._Sírvese ben quente.

6._ Pódese acompañar cun arroz en branco.

Observacións:

Aplicacións: 2º plato

Preparación: 10 min.

Cocción: 1h 10 min.

PAX.: 4 personas

Anotacións: É mellor utilizar chocolate negro, sen leite; os chamados “de cobertura” ou “para postres”. Para que o chocolate non adquira un sabor amargo hai que disolvelo ó baño maría cun pouco de auga ou caldo.

domingo, 15 de noviembre de 2009

PERSOEIROS

Concepción Arenal

Naceu O Ferrol no 1820, os 14 anos deixouno e instalouse en Madrid para estudiar nun colexio de señoritas.
Sete anos despois asistiu a universidade como ointe as clases de dereito vestida de home. No 1848 acabou a carreira e nese ano casouse cun escritor, avogado e periodista liberal Fernando García Carrasco. Fuxindo da represión foron a vivir a Oviedo; quedou viuva xoven e con dous fillos pequenos e segue escribindo no periódico no que o facía o seu marido, La Iberia. Estableceu a súa residencia en Potes (Santander), onde no 1859 creou un grupo femenino da Conferencia de San Vicente de Paul para axudar os pobres.
No 1861 a Academia de Ciencias Morales y Políticas premiouna pola súa memoria La beneficencia, la filantropia y la caridad.
No 1863 convertiuse na primeira muller que foi nomeada visitadora xeral de prisións de mulleres e no 1868 asignaronlle o cargo de inspectora de casas de correción de mulleres. Tres anos despois publicou en Madrid La voz de la caridad revista que fundou con A. Guerola na que escribiu durante catorce anos. No 1872 fundou a Constructora Benéfica, unha sociedade filantrópica de casas baratas para obreiros.
Organizou en España a Cruz Roja. Foi unha das mentes máis lúcidas da historia da medicina hospitalaria polas súas aportacións a curación de enfermos, a asistencia sanitaria e psiquiátrica, a hixiene e o papel da muller nas diferentes institucións relacionadas coa cura de enfermos.
Estudios penitenciarios, Cartas a los delicuentes y El visitador de preso compoñen a súa obra, a trioloxía do seu pensamento de penalista xenial.
Morreu en Vigo en 1893 donde foi enterrado.

sábado, 7 de noviembre de 2009

ESCRITORES GALEGOS

MANUEL MURGUÍA

Vida:

Manuel Antonio Martínez Murguía naceu en Arteixo (A Coruña) o 17 de maio do 1833, fillo de Concepción Murguía e Juan Martínez, farmacéutico.

Despois foron vivir a Santiago de Compostela e sendo neno, Manuel, presenciou o levantamento liberal en Galicia que rematou en fusilamento coñecido como os Mártires de Carral (23/04/1846).

Murguía estudiou Humanidades e Latin en Santiago de Compostela, obtendo o bacharelato no 1850 e ó mesmo tempo Farmacia, carreira que iniciou por decisión do pai, por iso despois deixaría para adicarse o seu labor de escritor e investigador.

Neses anos os estudiantes e intelectuais reuníanse no Liceo de la Juventud, coñecendo a personas coma Eduardo Pondal ou Aurelio Aguirre.

Trasladouse a Madrid para terminar a carreira onde xuntouse con escritores coma Gustavo Adolfo Bécquer ou Rosalía de Castro.

Realizou unha crítica do poemario “La Flor” de Rosalía de Castro, onde a relación entrambos foi a máis ata ó punto de comprometerse e casar no 1858, na igrexa de San Idelfonso. Dende o primeiro momento Manuel Murguía animou a súa muller na súa carreira literaria e na publicación de obras como “Cantares Gallegos”.

No 1870 foi nomeado arquiveiro xefe do Arquivo do Reino de Galiza.

No 1885 foi nomeado Cronista Xeral do Reino.

No 1890 nos Xogos Florais de Barcelona lee un discurso que fixo que o nomearan “Maestro en Gay Saber”, nese discurso fala do sentimento histórico e cultural diferenciador de Galicia.

Nos Xogos Florais de Tui no 1891, Manuel Murguía pronuncia o discurso inagural.

No 1905 delega noutras personas os seus traballos e adicase por completo a fundar a “Real Academia Galega”, que foi aprobada a súa creación o 25 de agosto de 1906.

Manuel Murguía falece na súa casa no 1923. A revista da “Asociación Gallega de Historiadores” pasouse a chamar Murguía na súa honra

Obra:

- Libros:

La primera luz” (1860): Foi feito co motivo do nacemento da súa primeira filla. É un libro de lecturas escolares estructurado en vinte temas de historia e xeografía.

Diccionario de escritores gallegos” (1862)

De las guerras de Galicia en el siglo XV y de su verdadero carácter” (1861)

Historia de Galicia” (1865)

Memoria relativa al Archivo Regional de Galicia” (1871)

Biografía del P. M. Fr. Benito Jerónimo Feijóo” (1876)

El foro” (1882)

El arte en Santiago durante el siglo XVIII y noticia de los artistas que florecieron en dicha ciudad y centuria” (1884)

Los Percusores” (1886): Fai unha descripción de varios personaxes da vida cultural galega.

Galicia” (1888)

El regionalismo gallego” (1889)

En prosa” (1895)

Don Diego Gelmírez” (1898)

Los trovadores gallegos” (1905)

Apuntes históricos de la provincia de Pontevedra” (1913)

- Relatos:

Desde el cielo”: Foi a primeira novela que publico, con tan só dezasete anos.

Un can-can de Musard” (1853)

Un artista” (1853)

Luisa” (1855)

La Virgen de la Servilleta” (1855)

El regalo de boda” (1855)

Mi madre Antonia” (1856)

Don Diego Gelmírez” (1856)

El ángel de la muerte” (1857)

La mujer de fuego” (1859)

- Poemas:

Nena d’as soledades” (1856): Primeiro texto escrito en galego.

Madrigal” (1856)

La flor y el aire” (1856)

A una paloma” (1856)

A las ruinas del Castillo de Altamira” (1856)

En un Álbum” (1856)

Al partir” (1862)

Gloria” (1862)

Sueños dorados

Ildara del Courel

Soneto de Pardo de Cela

Los versos fueron mi ilusión primera” (1903).