ESCRITORES GALEGOS

BENITO VICETTO

Vida:
Benito Vicetto Pérez naceu no Ferrol (A Coruña) no 1824.
Seu pai José A. Vicetto, italiano xenovés, era armador, dono e capitán dun barco casou en segundas nupcias con Josefina Pérez. Benito foi bautizado en S. Xiao de Ferrol. Quedou orfo na súa nenez e quedou ó coidado de súa nai. Tiña unha irmá.
Ingresa os 12 anos no Colexio de Gardas Marinas e Pilotos de Arsenal do Ferrol, abandonando por razóns de diñeiro.
Ingresa de soldado no servicio militar, tendo que ir a primeira guerra carlista (dura sete anos). Ó seu término accede ó Real Corpo de Alabardeiros onde permanece ata 1850, pasando a ser oficial de prisións en diversas cidades españolas.
En 1868 co triunfo dos liberais progresistas nomeano director da Fábrica de Moeda de Juvia (Ferrol) onde estivo ata pasar a ser empregado de Facenda Pública na Coruña ata pouco antes da súa morte.
Moi enfermo, regresa a Ferrol e morre, con só 59, no 1878, sendo enterrado no ceminterio da cidade natal.

Obra:
A producción novelística de Benito Vicetto é moi importante.
“El caballero verde” (1844): Tiña 16 cando a escribiu e foi a súa primeira novela romántica e que trata do s. XIV, onde transcurre no mosteiro de Sobrado dos Monxes.
Colabora nos periódicos ferroláns El Ferrolano e Aguila.
En Madrid colabora nos primeiros periódicos ilustrados, El Museo de las Familias e Semanario Pintoresco Español.
En Sevilla nos periódicos, Telégrafo, Eco de la Juventud e La Aurora.
En Extremadura manda diversos artículos a El Jévora en Badaxoz.
Entre 1854 e 1856 dirixiu o periódico El Clamor de Galicia onde facia unha chamada en pro do rexionalismo galego.
En1861 participa no Xogos Florais de Galicia coa poesía “Al enamorado Macías”, que obtivo o segundo premio.
Escribe “Historias de Galicia” (1865 – 1874): Consta de sete tomos e é iniciada coa prehistoria e termina co reinado de Isabel II.
En 1869 colabora co periódico Brigantiño.
Tamén escribiu:
“Los Hidalgos de Monforte” (1851): Escribiuna en Sevilla e foi moi eloxiada pola crítica, e nara o enfrentamento entre o conde de Lemos, fiel a raíña Isabel cos irmandiños acaudillados polo mariscal Pardo de Cela.
“El arquero y yo” Un drama e é unha novela canallesca ambentada no s. XIV.
“Ecos del alma” (1869): Gran recopilación de poesias.
“El último Roade” “Víctor Basben-Páginas de vida íntima” (1874)
“Los Reyes Suevos en Galicia” “El Lago de Limia” (1861)
“Crónicas Galaicas” “El caballero de Calatrava” “Angel de mi amor”
“Araceli-Recuerdos de Coruña” “Amores del conde Basben” “El cazador de fantasmas”
“Corona de fuego” “El conde de Amarante” (1872)
“Horas de insomnio” “Crónicas españolas” (1851): Colección de lendas.
“Cristina” (1852)
“Rogin Rojal o el paje de los cabellos de oro” (1855)
“Historia de una calavera” “Magdalena-Páginas de una pasión” (1861)
“La Baronesa del Frige” “Las tres fases del amor” (1867)
“Las aureanas del Sil” “Tradiciones feudales de Galicia”
Ainda que a súa maior obra foi en castelán tamén escribiu en galego , só tres poemas e un sen título.
Os poemas son:
“Cantigas de Boboriños”
“Ti e eu”
“Sono dunha noite de vran”