ESCRITORES GALEGOS

MANUEL PARDO DE ANDRADE

Vida:
Manuel Pardo de Andrade, tamén coñecido como León de Parma, Pardo de Chas ou Vardo de Chaz, naceu en Dorneda, Oleiros (A Coruña) no 1760.
De familia fidalga, de condición de segundón destinarono a ingresar na orde dos Agostiños os quince anos; ó ter unhas dotes intelectuais boas os superiores destinarono a estudiar Teoloxía en Salamanca (1780 – 1782), despois foi enviado a Roma onde obtivo un grado académico para poder ensinar como lector de Humanidades, Física e Moral en Ancona ata 1787. Volta a España no 1767 e pide a seculación coa excusa da súa mala saúde que obtivo no 1792. Sirve como capelán no segundo batallón do rexemento de infantería de Guadalajara durante once anos.
Retirado ó Pazo de Xaz (Oleiros, A Coruña) co grao de capitán entón empeza a Guerra da independencia.
Constitue o revolucionario Club de la Esperanza que reúnanse no bar coruñés do mesmo nome. Coa caída do réximen constitucional líbrase da horca e vaise a Inglaterra e terminou en París, alí tópase con Leandro Fernández de Moratín e cásase con Rosa Hardy coa que tivo dúas fillas. Volta de novo a Galicia no 1820. Despois volve a irse a Inglaterra, de alí a Bruselas e tamén viaxa a Alemania e Inglaterra todo por motivo de obter a residencia e garantir a subsistencia.
Cun pasaporte obtido en Bruselas encontrábase en Paris coa muller e as fillas cando morreu de cólera no 1832.

Obras:
- La conversione di Sant’Agostino: Tragicomedia feita en italiano (teatro).
- Ponse ó frente do Diario de La Coruña (1808 – 1809): primer periódico político apoiado pola Xunta de Galicia.
- Dirixe un Semanario Político, Histórico y Literario de La Coruña (1809 – 1810)
- Publica Reflexiones sobre la mejor constitución posible en España (1811)
- Colabora en El Ciudadano por la constitución (1812 – 1814)
- Atribuenselle folletos anónimos como o Juicio imparcial sobre la conducta del obispo “que fue” de Orense ou Principios elementales que han de servir de gobierno a la comisión de las tres Juntas reunidas en Galicia, León y Asturias (1811)
- El pueblo gallego no hizo gestion alguna para que el supremo Gobierno restablezca el Tribunal de la Inquisición (1812)
- Os rogos d’un gallego establecido en Londres, dedicados os seus paisanos para abrilles os ollos sobre certas iñorancias, e o demais que verá o curioso lector (1813): romance de cego
- Poesías (1820)
- Os artículos do Diario de Madrid (1794 – 1800)