ESCRITORES GALEGOS

Eduardo Pondal

Vida:
Eduardo María González-Pondal Abente naceu en Ponteceso, comarca de Bergantiños (A Coruña), en 1935, sendo o máis novo de sete irmáns.
A súa casa familiar, a beira do río Anllóns, foi feita polos seus pais, gracias ó traballo na emigración, ademáis de que a súa familia era de condición fidalga.
A súa nai morre cando él ten 1 ano, entón Pondal empezou a estudar gramática latina co cura de San Cristovo de Nemiña (Muxía) e comezou a Segunda Ensinanza en Santiago de Compostela, cando acabou en 1854; nese nesmo ano comezou a carreira de mediciña, licenciándose en 1869.En 1863 fixo oposicións en Madrid ó “Corpo de Sanidade Militar” e aprobounas. No mesmo ano foi destinado a Trubia (Asturias), pero o ano seguinte abandonou a praza e perdeuna. Dende entón dedicaríase enteiramente a poesía, vivindo solteiro.
Dende novo, Pondal, foi progresista e liberal e deuse a coñecer como poeta cun brindis en castelán no famoso banquete de Conxo (Santiago de Compostela) celebrado o 2 de Marzo de 1856, entre estudantes e obreiros. Nese poema brinda por un pobo libre e igualitario.
Pondal foi o poeta máis culto do Rexurdimento da literatura galega xa que coñecía as linguas clásicas e as modernas (inglés, francés, portugués) e lía directamente as obras escritas nestas linguas.
Na cidade da Coruña participará en diversas tertulias, denominada Cova Céltica na que recibía o sobrenome de O bardo (para os celtas era un poeta que ó mesmo tempo, era músico e atribuíanlle veneracións religiosas. Para eles era como un sacerdote, como un conductor espiritual), personaxe literario que utilizou con moita frecuencia.
Acabou os seus días na Coruña, morrendo en 1917 de idade avanzada.

Obra:
A xeración de Pondal é a que logra dar un paso moi importante para Galicia.
A Rosalía, Pondal e Curros foron coñecidos pola “Xeración do Rexurdimento”.
Manuel Murguía e historiadores galegos románticos crían na nosa procedencia celta e Pondal sumouse a esta crenza e así convertiuse no poeta do celtismo.
O noso país caracterizouse por ter un pasado esplendoroso en contra dun pasado que Pondal ve como ofensivo e oprobioso, por esta causa o poeta inventará heroes que nunca existiron ou ben mitos extraídos doutros lugares.
- En 1862, publica o poema A campana de Anllóns, publicado en Album de la Caridad.
- En 1877, escribe o libro de poemas bilingüe Rumores de los pinos.
- En 1886, Queixumes dos pinos, o libro máis importante e coñecido. É o libro traducido ó galego de Rumores de los pinos, ademáis de ampliado.
- Os eoas, é un libro inédito e publicado en 1993, que trata sobre a descuberta de América.